Ten noordoosten van Venetië ligt in de lagune het eiland Burano met 6000 inwoners. Aan het einde van de 19 de eeuw herleefde de kantindustrie die, samen met de visserij, de bewoners een bescheiden welvaart verschaft. Oude kantklossende vrouwen in het decor van in vrolijke kleuren geschilderde huizen vormen een romantisch beeld dat niet verstoord wordt door de wetenschap dat het vele goedkope kant- en haakwerk in feite afkomstig is uit Hong-Kong
Ook hier trekt een poster mijn aandacht. 7 onderbroeken aan een lijn met een kerk wazig op de achtergrond. De fototentoonstelling is in de Sala Culturale. Gewapend met het foldertje ga ik op zoek en beland bij een café. Bij gebrek aan communisten is het café nu de ontmoetingsplaats van liberaal-democraten maar dat maakt waarschijnlijk niets uit voor de pratende, rokende en drinkende mannen die de ruimte bevolken.
Met een vragende blik toon ik drie oude mannen voor de deur de poster. Een van hen maakt ogenschijnlijk obscene gebaren naar zijn onderlichaam en wijst vervolgens naar boven. Op de eerste verdieping zou hij dan moeten zijn: de “Mostra Fotografica”. Ik buk onder een lijn onderbroeken door en zie een verzameling foto’s hangen. Overal is het nuttige kleinood afgebeeld. Het thema wordt me duidelijk.
Er is niet geschroomd de foto’s kracht bij te zetten door de aanwezigheid van vele stoffelijke exemplaren. Waar je ook kijkt zie je ze hangen: kleurige en verschoten modellen, van slipjes tot ware tenten. Rondlopend raak ik vertederd door de opvatting van de fotografen die kosten nog moeite gespaard hebben om toch maar niets aan het toeval over te laten.
Als ik weer vertrek signeer ik namens Ericamera het gastenboek en vermeld dat onze expositie in november is.
Ineke Binnendijk
Comments